شکر اعتیاد آور است

لازم است خطر مصرف زیاد و بیش از حد قند، شکر و مواد شیرین بطور ریشه‌ای برای مردم توضیح داده و بر استراتژی مصرف کمتر مواد شیرین در جامعۀ تأکید نمود . پژوهشگران عنوان می کنند که شکر اعتیاد آور است و یا حداقل موجب وابستگی فرد می شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، شکر یک ماده مصنوعی و فرآیند شده است و چیزی که بعد از فرآیند باقی می ماند، ماده مصنوعی غلیظ شده ای است که استفاده از آن فایده ای برای بدن ندارد.

شکر یک ماده غذایی به حساب نیاورید زیرا هنگامی که شکر را یک نوع ماده غذایی بدانیم مقادیر زیادی از آن را مصرف کنیم.

متاسفانه از روزی که نوزاد متولد می شود و درغذای تکمیلی او شکر می‌ریزیم، اثرات مضر آن شروع می شود. حتی اگر مادر شکر مصرف کند، شیر او به این ماده آغشته می‌شود.

جالب است بدانید که تقریباً ۹۵ درصد افراد با درجات مختلفی به مصرف شکر به اشکال مختلف معتاد هستند و میزان مصرف آن در بین مردم بسیار بالاست.

طبق مطالعات انجام شده شیوع این مشکل در افراد چاق یا با اضافه وزن، افرادی که مبتلا به افسردگی هستند و افراد مجرد بیش تر می باشد. به طور کلی در این افراد اثری که این مواد بر مغز می گذارند مورد بحث می باشد.

این مواد با اثر بر سیستم سروتونیک مغز می توانند باعث بروز اعتیاد غذایی شوند و سروتونین هورمونی است که بخشی از آن در مغز می باشد و تغییرات سطح آن در مغز در کنار ایجاد تغییرات خلقی می تواند بر اشتها نیز اثر کند.

شکر به این دلیل سمی است که خطر مسمومیت کبد به دلیل مصرف قند باعث غیر طبیعی شدن کلسترول، مقاومت به انسولین، التهاب سلولی، فشار خون بالا و سایر فاکتورهای افزایندۀ خطر بیماریهای قلبی، چاقی و دیابت نوع 2 می شود.

مصرف بیش از حد مواد شیرین کم‌کم باعث می‌شود فرد نتواند بدون آنها برای مدت طولانی زندگی کند. میلیون‌ها نفر به مصرف شیرینی‌ها اعتیاد دارند و متأسفانه بدتر از آن اینکه خود آنها نیز از ابتلا به آن آگاهی ندارند.

پس از خوردن یک ماده شیرین، مغز مواد شیمیایی طبیعی شبه افیونی آزاد می‌کند که احساس لذت را در بدن به وجود می‌آورد و بدن مقدار بیشتری از آن را طلب می‌کند. پژوهشگران بر این باورند که هنگام مصرف شیرینی قسمتی از مغز که فعال می‌شود و طلب شیرینی مجدد می‌کند، همان قسمتی است که با مصرف مواد مخدر فعال می‌شود و مواد مخدر بیشتری طلب می‌کند.